Netgedichten

netgedicht (nr. 5.833):

Schemerbos

Onder de jeneverbes scharrelen
de patrijzen in het licht dat zich traag
van de dag losmaakt. Er dwarrelen
verdorde dennennaalden op mijn kraag

terwijl op fluwelen voet een vroege vos
mijn pad kruist over de flanken van het bos

Mijn achtertuin leunt tegen dit woud
waarin de vrije loop van de seizoenen
voorziet in het natuurlijk onderhoud
met in de winter karige noodrantsoenen

en de zomer de overdaad verzwelgt
ook ieder mensenwerk wordt uitgedelgd

In de beukenrij sta ik als paladijn
onzeker van mijn zaak te zijn
in het laatste uur dat wordt weggemaaid
en mijn ziel in dit schemerbos verwaait.

---------------------------------------------------
Uit de verzamelbundel; 'Liever Dichtbij'/2004.