inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.328):

serpentijn (droom)

Ik heb vannacht een python gekust

Een donkerzwoele kamer, ik en nog één:
een onbekende vader van een onbekend kind
die zich met pikzwarte irissen dom hield
en blind, die listig in het duister tastte

Er hing een slapend, roodoranje licht
als een ketelhete schemerzon
omzwachteld ’s nachts met koele mantels
in sterren of in maan vermomd

Ik slofte, sleepte me richting deur.
daar lag ze grijs geschubd, spiernaakt
leek ze dreigend in haar slaap, lief
zolang je haar maar niet wakker maakt

venijnig plots dan viel ze aan
schichtte ze vastberaden naar
de brandende aderen in m’n nek
en net toen ze haar tengere tanden
in m’n hals of huig wou planten
rees ze tot net niet boven m’n hoofd
waar ze vloeiend als van levende liquids
in python-blanke vamp veranderde

haar ogen werden van doods fluwelen rood
een blauw van meerdere hemels één gemengd
en o zo heerlijk ijzig koud
zo koud, dat zweet van passie aangelengd
bij gletsjers langs m'n wangen gleed

doorheen albinoblonde haren
keek ze me dwars doormidden
haar tong was dun en druipend nat

ik voelde het gif sloom in m'n lippen
mals doordrongen van serpentijn;
m'n leven sijpelend buitenglippen

Schrijver: kuirinck, 25 januari 2005


Geplaatst in de categorie: erotiek

3.0 met 27 stemmen aantal keer bekeken 1.955

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)