Netgedichten

netgedicht (nr. 7.784):

Zee

Ik flits haar blitsend blauw
zoals zij mij flauwwit flitst
nu de zon de wolken openritst,
het licht uiteensplitst tot
zilv'ren visjes laverend
in het glittergrauw
van haar négligé.

Ik brul haar bulder-lied
zoals zij mij schier murw brult
nu ze zich in golven hult,
haar katterug opkrult tot
wulpse bergen, neerstortend
in het vunzig diep
van haar décolleté.

Toen God's voet haar betrad
was ze onbeschrijflijk glad
en plat, de zee.

Lieve Steenberghs