Netgedichten

netgedicht (nr. 7.820):

De zweep

koeien sproeiden hun schijt
van schrik tussen schaap en geit
duiven dweilden koerend de vloer

een zweep zwetste en kletste het geld van tafel
wisselaars gristen en hielden gewis hun wafel
gehoede boeren gedroegen zich stoer

maar hun stieren zwierden hun staart
in de bedremmelde gezichten, bebaard
of niet, onheil lag op de loer

nu de timmermanszoon uit Nazaret
zijn voet op het tempelplein had gezet
en met woede door de menigte voer.

'Jullie maken van godsdienst een markthal
met romige rituelen een koeiestal
maar de essentie interesseert jullie geen moer.'

riep Hij.