De dichters komen terug door de slavenpoort -- Met vrije woorden.…

Leer jezelf kennen: luister wat er gezegd wordt -- luister en vertaal.…

De straatprotesten blijven me bij, de weerwil -- de woede, de wond.…

De witte cipiers sluiten zwarte zielen op -- in witte beelden.…

Het is maar karton, geen mens, toch kan ik het niet -- Ik wil geen schietles.…

Zo'n landschap als dit op unieke middagen -- eeuw na eeuw gezien.…

onder zinken wolken komt zij moeilijk heen door letter en papier wie legt wanhoop de hand op als het donker stil blijft staan bij het tellen van gestorven dagen? handen talmen als zij haar lichaam uit de duisternis trekt uit kieren van vertwijfeling schemert tóch een vermoeden een vermoeden van licht…

Uit de tram staan we stil om te kijken, de wind -- waait ons folders toe.…

Platte zoutpilaar, mijn zilten beeld van mama -- Dierbare foto.…

Seks sinds de wormen is ontspoord tot een gedoe -- tussen de mensen.…

Toen wij jong waren, draaide het leven om ons -- en dat doet het nog.…

Nooit wordt er iemand in de rede gevallen -- als iedereen praat.…

De onderwereld is dichtbij: pis, poep en troep -- slijmerig rottend.…

Niet onze woorden zijn persoonlijk, maar alles -- wat ons overkomt.…

De acteur weet wel waar het om gaat: doen alsof -- je echt een mens bent.…

Op verwachtingen ligt de lat zo hoog, dat ik -- er onderdoor loop.…

Iedereen barbaar, iemand die alles vernielt -- wat hij niet begrijpt.…

Het magische zwaard laat zich niet lostrekken door -- aandacht voor de steen.…

Je moet met me mee, ik wil niet in mijn eentje -- door de regen gaan.…

Het verleden is een touw, verknoopt tot bal, speel -- ermee als een kat.…