( brocante avant la lettre ) een ongehoorde hoeveelheid zooi tentoongesteld op de markt grijpgrage vingers vonden altijd wel iets van hun gading zo was het toen en zo is het nu nog alleen heel anders…

Zon op de dakrand, eronder lijleiden wij -- een schaduwleven.…

vredig in een kalme wijk ontwaart zich onze oude school statig maar ook glorierijk sereen monumentaal symbool is de klok zo snel gegaan? unieke jaren zijn voorbij stil vervaagd uit mijn bestaan gezonken in het wassend tij yuppenschool in deftig zuid mijn plaats onder de zon nog heug ik mij het belgeluid als 't eerste uur begon stemmen…

Echt, er klopt iets niet, als je meer dan anders leeft -- tijdens vakanties.…

De vervulling van een wens is even een geluk een goede afloop als je daarna doodgaat of een begin maakt, met iets nieuws een volgende fase of stap Voor een blijvend Happy End is het hiernamaals uitgevonden en de troost die je ontleent aan nakomelingen met de bijgedachte dat later, ooit alles goed zal komen Zo gaat het zonder een…

Ik kwam iemand tegen en vroeg 'Waar ga je heen? Wat ga je doen?' Daarginds is een groot veld waar ik ga zingen om mijn ziel te bevrijden Mensen zijn van goud, sterren- stof in het grote, grote veld - eindelijk terug in de tuin 'O, mag ik met je mee? Weg uit de smog!' We tollen maar rond in uitzichtloze nevels maar heel misschien verandert…

Ik heb een winkel vol oude spullen, het is moeilijk om ervoor te zorgen dat ze niet verkocht worden aan snobs zonder besef van hun echte waarde zonder het minste besef dat die in hun geld niet valt uit te drukken alleen in belastinggeld, jaarlijks te innen voor het onderhoud en alles wat erbij komt kijken om de werken te laten bekijken…

Misschien zijn we hier ooit gestrand op de hellingen van deze bergen tussen de witte toppen en het lage land Zeker hebben we woorden bedacht om dat verhaal te vertellen en zijn we de wereld in getrokken met dat antwoord op de vraag Waar komen we vandaan? Uit de buik van de boot als beeld van onze Moeder Aarde, die geboren is waar ze…

Ik passeerde mijn ouders van veel jonger tot anderhalf keer ouder dan zij, serieuzer werd ik, grootmoeder werd ik Ervaring, mijn leven herkennen in vrienden en het terugzien in de kinderen en kleinkinderen Samen optrekken onze lichamen vertrouwd met mankementen, pijn en rommelige herinneringen En nu wil ik naar buiten weg uit het…

Ik daag jou uit, langzaam om jou heen dans ik dwars door de laserstralen heen mijn ogen laten je niet los Ik dring ver genoeg in jou door om niet meteen met je mee te gaan We spreken af voor morgen en daarna over een week Thuis wachten mijn ouders met hun dromen over mij In de stad wacht een carrière en in mijn lichaam wacht alles…

Mijn belangrijkste daden waren het stilleggen van het werk om met jullie te praten over de regels en jullie ideeën steeds opnieuw te vragen Waar gaat het om? Waar zijn we mee bezig? De vaardigheid oefenen om kritisch te zijn gebaande paden te doorgronden ze te durven toetsen en de beste aanpak te kiezen Ik ken jullie namen nog Hoe…

Na mijn opleiding is het feest Iedereen aan tafel, nu gaan we de wereld in de problemen oplossen Iets mooiers bestaat er niet We kunnen het We hebben er recht op Alles is mogelijk Wie doet wat? Wie heeft er een plan? ...We waren het niet eens ...en dat zat ons tegen ...Het feest ging niet door ...Geen geluk voor alle mensen ...Missie…

Ik maakte foto's van geluk: haarscherp vrijende paartjes En ik voelde me een gluurder Zo verging het iedereen die de serie bekeek Niemands hart ging open Ook niet van de vrolijkheid of het verdrongen verdriet van lachende mensen noch van kinderen, hun spel hun ernst en hun lieve blikken Het was veel, maar geen geluk Dan de winnaars…

Ik wil vergeten, en zeker niets vergeten -- toch te vergeten.…

Bijzonder willen zijn is heel normaal, denk jij -- zo gewoon te zijn?…

Je moet de waarheid herkennen in de leugen -- anders werkt ze niet.…

In de doolhofstad kaatst men maar rond, altijd weer -- ontmoet je elkaar.…

De klokken lokken mannen met bonte sokken -- naar noorderdokken!…

Mijn hele leven groeien de bomen van thuis -- verder in mijn hart.…

De katapult van Moroni Het dak was er niet meer De muren waren rood De vloer was rood De doorgestikte deken, met de hand gemaakt door oma, was rood De ruiten waren rood Alles was rood Stukken van de muilezel ingewanden en botten faecaliën en haren lagen verspreid door de kamer samen met stukken dakpannen en kalk Alles was rood…