Het liefst spreek ik haar aan en lach met haar die ik sinds jaar en dag zo sterk bemin. Ze streelt haar glas en maakt avances, ik moet iets doen nu er een kans is, ik heb alleen geen zin. Haar ogen staan op dolle pret, ze speelt nog steeds afwachtend met haar ijs en gin. Ik scharrel al mijn moed bijeen, normaal een verbaal fenomeen, ik…

Janniko Georgiadis bevond bij onderzoek met zijn PET-scanner op het Gronings lab dat links de orbito-frontale hersenkwab bij vrouwelijk orgasme niet doorbloedt met daarbij dramatisch hoge hyperactiviteit in alle andere kwabben tegelijkertijd Zijn uitslag zelfs na twintig keer klaar komen bleef gelijk tot mijn schrik en ontsteltenis in de…

Moeders ziel is verhuisd voorgoed Ze is nu van hemel niet langer van aarde Haar huis 'gekuist' achtergelaten Ik weet niet of dat er nu toe doet Wij wikkelen haar huisraad in oude kranten Wij pakken dat alles -met weemoed- in ribkartonnen dozen Wij herkennen 'onze maten' nu oude kinderen Die zij toentertijd uit…

Groot in nederigheid Sterk in naastenliefde Heugelijk in humor Gedurfd in werken Onverstoorbaar in spreken Lichtje in de donkerte Verkoeling in de strijd Even aan je denken is een verademing temidden van zoveel gebakken lucht…

meisjes van drie-en-dertig jaar hoog opgeleid goed gevuld met weetjes van wanten flexi in allerhande varianten contactueel zo hoog begaafd ziet ze toch pompen of verzuipen zijn het de genen die het doen een veter in een oude voetbalschoen de biobreuk die krijst en knaagt door hoeveel bronnen ook gelaafd ze knakken op één mankement…

Zij staat op 'n bijna verlaten perron Op 't punt van vertrekken In haar koffer meer verdriet Wie heeft haar door? Haar tranen zien wij niet Ze trekt liever gekke bekken Stapt op de trein Lijkt joviaal te groeten Maar in 'r gezicht met duizend sproeten Trekt mascara 'n bijna onzichtbaar spoor.…

Een stem zo zoet als honing een streling voor het oor Haar zang zwanger van belofte brengt verlangen bij haar gehoor Toch is ze minder vrouw Een taille als een wespe haar heupen rond en glad haar maten perfectionisme voldoen aan de hoogste lat Toch is ze minder vrouw Ze heeft veel te vertellen een verslag van elke kust van de mannen…

Rozen... zou ik je willen geven In alle tinten van de regenboog De roos die staat voor samen leven Voor vriendschap liefde misschien Wat me plots opviel wat ik zag? Een enkele vond ik er stokstijf in m'n tuin, m'n hof Deze rosrode stokroos verdient -in z'n eentje- alle lof Voor jou wil ik 'm niet plukken…

Zij vlindert meer dan hij verwacht Hij heeft haar eerder hoog geacht Zij bleef aldoor dwalen,zoeken Naar zoeter honing zoals hij in z'n eenvoud dacht Blijkbaar onvindbaar tussen zijn koele lakens.…

In alle talen zijn er vrouwen In alle landen alle steden Op elke markt, de veerboot naar huis of de bus de tram de trein de metro Overal altijd Lang haar kort broek of rok bloes of topje een jurk of strak in't pak Maar altijd vrouw En nooit behalve jij dan jou…

ik ben zo wanhopig, want zij wil niet luisteren, Venus, Aphrodite, Freia, hoe je haar ook noemt of roemt, zij weigert te luisteren geurige kruiden verbrand ik op witmarmeren stenen, ik buig diep, mijn sneeuwwit gewaad toont donkere plooien, ik val hard op mijn knieën, tot bloedens toe geschaafd, maar zij wil niet luisteren ik beschrijf haar…

zij is een dame haar in juiste coupe perfect gekleed van top tot teen lichtvoetig schrijdt zij door de dagen heen zo denkt men want uiterlijk is schijn haar lijf vooral gekleed verwijst naar een maatje meer naar een nog niet vervlogen jeugd plooibaar kwetsbaar in haar eigen wereld…

wanneer ik in alle eerlijkheid haar vouwen weerkaats die als vertakte twijgen in neerhangend vel uitdijen tot struiken in de nek van craquelé slaan vuurstenen ogen tussen gekreukelde leden vonken tegen de glazige waarheid kan ík er iets aan doen dat ze vóór me ging staan?…

Zo graag wilde zij reageren De dichter belonen, minstens bevragen Een pluim...in z'n gat wat pauweveren? Maar zou deze die weelde kunnen dragen? Naast zijn schoenen lopen? De dichter moest maar teren Op haar punt een zeventje? een acht? Nou, wacht... ze zou 'm een mailtje sturen…

Vibrerende hormonen in een lijf van een man Stormen door het bloed in filevormende vaten Hier en daar nog wat opstoppende passanten De hersens zijn volledig in de ban Gehypnotiseerd door dat ene stukje bloot Die gemene en opzwepende geuren Odeurs die vrouwen als kwelling kleuren Het is lang geleden dat de man genoot Dan die knalrode…

Je hebt me om je tuin geleid De hagen hoog bijna ondoordringbaar Ik leverde met jou veel strijd Voor en na het minnekozen Onmiskenbaar gewapend En achter een schild van woorden Om je tuin...... heb je me geleid Ooit maakte ik je het hof Plukte er de mooiste rozen.…

In kieren teruggetrokken. Je draait jezelf in rare wieren, schuilt dan geschrokken in basalt. Jouw scharen zijn niet scherp genoeg om pijn te doen. Je wilt rechtuit - je slaat rechtsaf. In wanhoopsmoed, wat eb lijkt is vloed.…

flirtsignaal prikkelende vrouwentaal spreken in bloemetjes strijkt over haar wang raakt lippen bespelen bovenste knopen schouderbandjes heupen spreken plagerig fleurette flirting paringsdans luchtig speels heerlijk sjans.…

buurvrouw is de 95 gepasseerd toch niet te geloven zo bij de tijd ze dicht op internet eigengereid wakker gewiekst en onverveerd onder zeventien schuilnamen één hunner zit reeds twee jaar pikant jong drieëndertig jaar op walletjes voor de ramen uiteraard gaat de klandizie voor maar tussen de bedrijven door doet ze aan hersengymnastiek…

Vraag jij mij Ken jij De tafel van twee? Antwoord ik jou Ja,daar zit jij aan.…