De dag wil ik plukken elke dag weer Het doet me zeer de roos te plukken De roos die gloeit in laat najaarslicht Alleen in dit gedicht pluk ik haar voor jou En ik hoor: ........AU!…

Het is zo jammer dat die bomgordelgordeldieren het straatbeeld bepalen en met hun suïcides de schoonheid van hun cultuur opblazen. Die barbaren dragen niets bij aan de rijke geschiedenis van de Arabische kostbaarheden op kunstzinnig en wetenschappelijk gebied. Hun hatelijke destructiedrang maait alles weg wat hun voorouders met moeite hebben…

Zwarte kousen, sexy benen, hoedjes die te kerke gaan. Mannen zullen het bewenen als zij kuis in de kerkbank het ene been over het andere slaan. Zwarte kousen, sexy benen koketteren in de kerk. God's wonderen zijn hier nog niet verdwenen; tweevoudig gaan zij voor het goede merk. De stretching en de pasvorm stichtelijk gedragen zoals…

De zware deur zou je willen openen ontsluiten Binnen kunnen gaan na een handdruk kus,omarmen Een ruiker in cellofaan bied je -vriendelijk- aan Je wilt je kunnen verwarmen aan de haard want buiten heeft zon je in de steek gelaten Je wilt bijpraten al is het maar over koetjes en kalfjes Halfjes.... glimlach je…

In beeld kwamen ze: de schoenen per paar,in rijen een veld van schoeisel die van voeten even geen weet hadden Ik had de indruk dat ik voor een moskee aangeland was Maar de paren wilde er niet vrijen met zoveel paar ogen op hen gericht en zoveel lampen zoveel licht onbarmhartig veel Ieder nam deel aan dit merkwaardig…

Je zoekt je hele leven je hele leven lang Vaak ben je bang bang voor het boze? Levenslang bang voor het kwaad in de mens Op straat in een steeg op het pad langs de baan Je hult je in een harnas verbergt je in het zwart want bang voor hen die uit de maat lopen Een andere levenswandel gaan of maken Vuurspuwende…

zie haar ranke silhouet afgetekend tegen de kleurrijke avondhemel ze staat stil te turen naar de zee de hand houdt de hoed vast de zomerjurk wappert iets op haar hele verschijning gewoon klasse…, top!…

Roodharige meisjes zijn niet lelijk Met roestige sproeten in hun gezicht Inspireren zij tot een platonische Liefde, of een vurig rood gedicht. Roodharige meisjes doen mannenharten Vlammen; geven aan de liefde een diepere Betekenis; en wanneer zij mannenlippen Kussen, weet je dat er nog echte liefde is. Mooi rood is niet lelijk. Rood is de…

We waren jong,onervaren moesten wereld en elkaar -aan den lijve- ontdekken Gelukkig waren er -voor het oog- verborgen plaatsjes en plekken De wereld kon ons gestolen worden kon ons verrekken De natuur in hand in hand dolen door bos en veld Langs dijken met hoog opgeschoten gras,waarvan halmen en aren kietelen konden…

Het huilen van de eigen borelingen Konden wij moeders nauwelijks verdragen Er stapelde zich steen op lege magen Toen wij als min richting verdienste gingen Het rijkeluiskroost kon het ook niet helpen Dat het bij de elite was geboren Dus zoogden wij het zonder te ontsporen De tranenvloed was nauwelijks te stelpen Wanneer wij ‘s nachts eenzaam…

De vrouwen van houthakkers en flotteurs Begonnen toen het gas zijn entree maakte De toevoer van de bomen daardoor staakte Te denken hoe vul ik mijn platte beurs? Nu in Parijs haast niets meer valt te stoken De huizen er van steen worden gebouwd We zijn en blijven weliswaar getrouwd Maar er zijn donkere tijden aangebroken We blijven regelmatig…

Naar buiten kijken na 't ontwaken de buitenwereld beschouwen vroeg in de morgen? Je voelt je geborgen bezit nog van nacht van maan kussen en laken Naar buiten kijken ontluikend groen,vogels en hun nestelen bespieden Er zijn van die lieden die niet aarzelen naar binnen te blikken Je gade slaan zonder blozen door -hetzelfde…

je lichaam heb je me geboden als een boek waarlangs mijn vingers tastend braille lazen: je was de toetssteen voor mijn evolutieleer ik liep geen krassen aan je op het waren barsten…

in 'n waterval van haren die mijn zinnen strelen: ogen die m'n woorden lokken & je mond met een lach die veel belooft…

Kom maar lieverd, roept een vrouw die in mijn richting kijkt. Ik stal mijn fiets, ik ben er al maar wie ze op het oog heeft speelt onverstoord, passanten hebben ons gehoord, ze lachen dat is mooi, de vrouw achter de bloemen beaamt dat we elkaar best vaker lieverd mogen noemen.…

ik ken je niet maar jij was in mijn slaap vannacht & zong een lied bij het gevoel waarmee ik uit de droom geholpen werd…

Herinnering geschilderd door een meester; impressies van de broeierig, rode dagen waarin het vreemde, amarante vuur mij zinnen streelt, me onderhuids beroert. Haar wonderlijke schoonheid lijkt omgeven door een indolente dorpsidylle. Zij accumuleert de werkelijkheid en buigt daarbij de tijd en ruimte om. Gehuld in dit gehucht van alledag…

I. Een trireem bezeilt de Middelandse zee en banjert over blauw-azuren baren. Er vliegt een meeuw op hoge winden mee, een zachter briesje streelt Hypatia’s haren. Zephyrus schenkt haar z’n gunstige zegen; hij keurt d’r zoektocht naar de waarheid goed. Krijsend spreekt een albatros hem tegen en waarschuwt haar voor nakende tegenspoed.…

Dit bronzen buitenbeentje vond ik op de markt op haar rug lag zij daar tussen roze lampenkappen en allerhande koperwaar. Op haar billen een teken van de meester wanneer ik haar goed bekijk zijn de borsten perfect ongelijk.…

Ze breit een huis uit blauw mohair weeft van dun zilverdraad een raam dat schittert in de najaarszon. Van hennep haakt ze strak een deur met witte steken opgesierd als droeg hij fier een kraag van Brussels kant. En uit de rode schoorsteen blazen grijze watten wolken stil omhoog terwijl zij rustig voortborduurt. Met zuiverzijden kruisjes…