Zandloper?

De tijd legt het kloppend
hart van het leven bloot
terwijl emoties door
zandlopers stromen

het kneedt en polijst
de wijzers van gedachten
daarin te krimpen of te
worden uitvergroot in de

spiegeling in het uurwerk
van vragen waarvoor we de tol
moeten betalen, het beschrijft
een beter oord waarvan we de

naam niet kennen maar ergens
aan de horizon gloort, daarin
zijn we prooi en jager tegelijk
op iedere minuut die verstrijkt

een balans, zonder evenwicht als
waarzegger in z’n transparante habijt,
die staart in een kristallen bol
zijn we de uren van niet geleefde

dagen kwijt dan blijken deze hol
door wel of niet te zijn is een kwestie
van perceptie of is dat verloren tijd, dat
niets is verloren in elk tijdsgewricht?

gevonden of bevroren in gemiste
kansen of door littekens verbonden,
dat tijd alle wonden heelt is slechts
een hoop in onzin uitgevonden

voor een andere wereld die ieder deelt,
waar deze wetten minder gelden, we draaien
de zandloper elk jaar om als een bloementapijt
in een ‘zee van tijd’ , zover men ziet

of worden we dan die tijdloze hordeloper tussen
zomer – en de wintertijd, zonder pijn en verdriet?

... Illustratie: PamelaArt ...

Zandlopers van de tijd.

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 2 stemmen 46