regen in november
vanaf de kokosmat kijk ik
door patronen in groen voordeurglas
naar de bruine wereld buiten
nog geen benul van het fluiten
veroorzaakt door de wind
door de kieren en niet-sluitende kozijnen
deze keelschrapende taal verwaait
in de striemende vlagen
van beklagenswaardige betekenisloosheid
totdat de kapstok in de pluggen hangt
de angst voor zware regenjassen
tot ieders verrassing als sneeuw verdwijnt
zonder de zon
in de verste verte te zien
omdat men het niet verdiend
Geplaatst in de categorie: individu

Geef je reactie op deze inzending: