Rococoschilders aan het werk, ballerina’s in het water, bruidjes op een huwelijksreis. Een huwelijksdans, een paringsbalts, zo krullen ze hun nekken om elkaar, zo slingeren ze hun poten om en om. Zo innig kunnen vogels wezen, zo sierlijk hun manier van zijn. God zette een krul onder hun bestaan.…

Kleine egel, bol van angst, schuifelt heel voorzichtig langs. Zijn bestaan is marginaal. Maar zijn stekels die ik zie, prikkelden tot poëzie. Metaforen, maar voor wie?…

De spin is geen zoetsappigdier. Met ogen op zijn rug bespiedt hij deze dichter vlug. Verdwijnt hij nog voordat de beeldspraak hem te pakken heeft. Wie op hem eet, die heeft plezier. Wie hem beschrijft komt in zijn web, die houdt hij aan het lijntje, totdat hij 'uit' de bocht verlaat.…

Nee, mijn moeder wil absoluut geen hond in huis, zo'n beest dat in het openbaar likt aan zijn kruis, op straat opzichtig ruikt aan hopen stront en pis vanuit een vreemde hang naar alles wat kont is. Nu heeft mijn moeder niet zozeer een hekel aan honden, maar aan de armoe die zij als kind heeft ondervonden: een hond brengt mijn moeder weer in…

ik heb een tuinman sinds kort; stoer, knap en met een verleidelijke blik hij doet z’n werk goed: dekt het onkruid naar de aarde toe met versgeurende, bruine laagjes zand graaft waar nodig dode vogels omhoog en legt ze zorgvuldig tussen de stilte hij laat zelfs regen dansen op onwillig, gesnoeide struiken en zwiepende…

konijnen apart al door hun geknaag zijn tevens bijzonder als copofraag niet dat ze al hun keutels opeten puur alleen de half zachten nat aangemaakt tijdens nachten herkauwen doen ze dus wel wis en waarachtig dat maakt de koe echt heus niet tot konijn houdt de één het binnen op voor de schijn de ander vreet vies met lak aan decorum half verteersel…

maar kijk toch eens die veel te kleine hokken gevuld met winstbejag en kippenleed hoe schaamteloos, wat akelig en wreed zo'n beest is toch niet enkel om te fokken het maakt me boos, opstandig en ook sip vandaag eet ik alleen maar scharrelkip…

Met vleugels vliegen vogels vlinderlicht van ver en vol vaart van verlangen. Verlichte veren van vrijheid voeren de vaandel van vriendschap en vrede. Vage vormen veranderen vliegensvlug, vanuit vensters vragen vogelogen bij vorst om voeding. Vogels voeden zich met veel, verhalen van vroeger verbinden zij met vandaag.…

Ach , de meeuwen , die relaxed maar vastberaden richting IJmuiden zeilen op de lucht van zongestoofde duinen Als wij de rosé ontkurken en de zalmsalade keuren keren zij chagrijnig terug ; gadverdamme , alweer makreel en lekkerbek…

Zij kent ons beter dan wij ons zelf kennen heeft ons lief meer dan wij lief kunnen hebben zij heeft het karakter van een luie beer en denkt soms dat zij een poes is het is niet haar lelijkheid maar de eigen overtuiging van haar schoonheid die haar zo mooi maakt zij is én gedicht én majesteit op haar honden planeet wij zijn…

piepklein uiltje, de maan scheen als zilver, je kroop even warm weg in de holte van mijn hand natuurlijk, jouw teer silhouet met de mooie ronde ogen, als symbool van Athene, mijn dierbare godin ik heb je gezocht, steenuiltje, in elk verrommeld hoekje, langs het gescheurde riet of onder wijkende pannen je ontglipt me, telkens weer…

Een bewonderende vlucht spat hoog in belletjes uiteen gespiegeld in bleekblauwe dromen. Haar ivoren wachters vormen een statige grijns, zij is mijn koningin der zilte stromen. Dol (van opwinding danst een kunststukje van waterparel poëzie zo) fijn.…

In dit bos staan bomen schots en scheef aan de grens van Nederland en Duitsland. Er liggen dennenappels, mos op de grond, het bos lijkt eindeloos, vogelgeluiden, bomen die knarsen. Onze voetstappen vermengen zich met onze gedachten, er lopen geen andere mensen, wel loeit er een koe, dit is een plek van rust en onbegrensde mogelijkheden…

hij legt schoenen neer als een minnaar uit verboden nachten dweept met naaldhakjes en de perfecte snit van lingerie hij likt en ik ril om verwondering, om onschuld die verdwaalt in ogen het genieten van alles dat lijfelijk past alsof het zwarte leder hem uitdagend roept, bijtgraag en nooit genoeg wanneer hij feest viert…

Hoewel mijn ei is gelegd op het vogeleiland “de Griend”, vlieg ik dagelijks mee met het schip de “Friesland” mijn grote vriend. Een eiland verder gebruik ik nu als mijn thuishaven, daar waar ik mij aan het zilte water kan laven. Vaak krijg ik aan boord te eten zoals een broodkorst, met wat geluk zit daar ook nog wat boter aan of zelfs een plak…

Als ik op mijn bord een karbonade leg en ik let dan niet op mijn hond dan is dat ding weer weg. Dat flikt dat beest geruisloos als ik maar iets versaag dat beest dat wordt steeds dikker het is een ware plaag. En als ik hem voor straf in de keuken leg dan is daar even later ook van alles weg.…

Wallonië activeert volgens plan van nu af aan wegens vermenigvuldiging van wasbeertjes bij de vleet in bossen bij vijvers als steeds onschuldig en discreet dus waar komt die onrust dan ineens vandaan Zorgvraag daar lijkt eerder bij Neelie Kroes te passen ze vrezen dat bunzingen vals worden weg beconcurreerd Of is inzake soorten misschien uit…

De meeuwen slapen nooit ze kwekken en ze krijsen maar als het vogel-uur begint wanneer het licht de hemel kleurt begint een merel hen te overstemmen het 'tè-tè-tè' verstomt en rollende octaven zetten de toon der ouverture van alledag in zomertijd geen dirigent, de meesterzanger zet hier de toon, en 'tú-tú-tú' vallen zij in, de koorgenoten…

gulzig draait razendsnel een klein harmonicaatje rondom een frisgroen blaadje als een dolgedraaide carrousel vreet zich wel 5x uit zijn vel telkens een groter maatje dan weeft het zich met een draadje tot een pop: dag rups, vaarwel plots knapt wat het omspon en kruipt met natte lapjes als een verregende bloem uit zijn beschermend cocon…

Een opgerolde glanzende bos beige haar rekt zich plotseling uit, een bek spert zich geeuwend open, slaat weer dicht, amandelvormige, diepblauwe ogen kijken spiedend om zich heen, het verleidelijke geluid van brokken op een schoteltje laat kat spinnen en watertandend naar de keuken kwijlen, de aanval wordt nog niet ingezet, ogen richten…