Schrijf vandaag zeg jij over de naaktzadige de blauwe lipbloemige de afdruk van geuren het gezicht dat ontroerd over hoe mijn handen jou ontdekken het blote spelen in de schemering hoe gulzig je uit mij eet en jij zingt in mijn slaap Schrijf vandaag zeg jij hoe we vochtig liggen te zoenen strelen hijgen bijten in eenzelfde blindheid…

Schrijf vandaag zeg jij over de naaktzadige de blauwe lipbloemige de afdruk van geuren het gezicht dat ontroerd over hoe mijn handen jou ontdekken het blote spelen in de schemering hoe gulzig je uit mij eet en jij zingt in mijn slaap Schrijf vandaag zeg jij hoe we vochtig liggen te zoenen strelen hijgen bijten in eenzelfde blindheid…

dwalend door deze tuin heb ik niet de vraag wie heeft eerder hier gestruind waar ik speel en zinnelijk verzoek zijn geen sporen van frekwentief bezoek ook als ik vlei naar paralelle hof via zout naar zoet proef ik dat ik bof nieuw is dit wandelen voor mij immer weer niet om huid of dal doch mijn lust naar meer…

we zijn niet voor elkaar geboren we delen niet de schone schijn al is ’t bij voorbaat al verloren: laat ooit één nacht de onze zijn! al kan het niet het daglicht velen toch worden wij door vuur verteerd we kunnen niet de toekomst delen maar is één nachtje zo verkeerd? neem geen genoegen meer met minder neem mij desnoods met zacht geweld…

Golven van begeerte overstromen blote liefde handen die gepassioneerd strelen overgave aan verlangen Warme adem, vlammende kussen op gloeiend hete huid vurige liefde brandt ruik het zoete lichaamszweet Striemende regen onweert hard verblindt, onberekenbaar ontzettend koud Onderhuids smeulend zoekt lava echter uitweg vuurspuwende…

loom de dagen beide blagen lagen in ‘t gras bij ‘t zoemen der bijen de seringen bloeiden flauw in zacht blauw waas bedreven liefde op het dak paaiende vissen woelden in ruisend water fluitend gleden zij uit en in de zon de broek en de japon…

De aanschouwing van haar ranken flanken rondingen overvloedig gepresenteerd eist zij maagdelijk genomen te worden liefdevol overweldigd en grof verteerd Zo ervaar ik haar verleiding mij te veel pluk ik haar om gulzig uiteen te rukken verstikt zij mij adem geeft zoete mond haar zinnelijke sappen spatten in het rond wanneer ik mijn dorst les…

ik voel mij in de rust van je schoot droom daar tijdloos genieten uitdijend als kringen in de sloot waar ik over schrijf zijn de koesterende blikken en strelende vingers, over mijn vragend lijf ik spreid mijn letters over stille gedachten waan mij even in jouw paradijs wat mag ik meer verwachten op deze herscheppende reis…

Terrasje pikken 1. Ze loopt zo graag in heel kort rokje want daarin, weet ze, dan ontlok je, vooral met benen, hoog als dennen dat mannenogen je verwennen... Terrasje pikken 2. Haar borsten hingen eind’lijk vrij. Hop, hop, van links naar rechts en blij dat de beklemming was verdwenen. De zon had ook al veel geschenen. En Jan liep…

Ze haalt me met een voetveeg onderuit Dan die vlijtige armen die me vermoeien De balsemgeur rond haar ronde kaken Het gespartel onder een waterstraal Ze toont me haar gekartelde open roos Ik hijs het zeil en zwaai naar haar Noem haar een milde soldaat. Zij grijpt naar het heft Een lemmet vonkt in de zon Dan werp ik me plat op de grond Want…

Als jij komt spreid ik gesteven lakens wit klop dons in zachte kussens sprenkel olie in lavendel ik laat rust ontspannen worden bind zijde aan polsen stram de verwondering negerend van blikken angst gelijk een gekooide torenvalk vleugellam gebonden zwelt opstand in een stijf gelid zich heugend in openbaring waar zweet het vocht vermengd…

iedere stad een eigen vijgennmat gerezen namelijk de vraag naar fruitig sap uit man dagelijks uit tap schuimend in kraag ingebracht door het ledenbestand dat prikt tot het klikt en de bol knikt: het is mooi geweest…

De meester bespeelt mijn lichaam als viool strijkt langs flanken en haren roerend de snaren van toekomstmuziek. Een ritme van lauwwarme jazz Tong tanden handen Tong tanden handen voorzichtig langs de randen van modern en klassiek…

laat mij toch staan ik ben geen hindernis, geen obstakel voor de stroom stoere krijger wrijf met je stok laat de mieren kriebelen van plezier geef me vreugde doop je staf in de rivier zij omhelst en ontvangt je met vloeibare lippen…

het - in zand - gespreide lichaam draait haar handpalmen in een groet naar de afrikaanse zon brullend slaan woest wilde golven hun lied van verlangen op de kust getemd water waaiert uiteen likt gretig het gestrekte lichaam onder afrikaanse zon tussen zee en rivier raakt het teder aan neemt het woest in bezit lanque de barbarie !…

vanuit het niets kwam jij me naderbij we dansten, dronken gulzig uit de fusten terwijl een gonzend klokgelui ons suste je zachte lichaam rook naar zoet gevrij en werd een speelbal voor mijn lusten we rolden, tolden, lagen zij aan zij van top tot teen nam je bezit van mij we spoelden aan op verre, zilte kusten de zon boetseerde je figuur…

Zichtbare schoonheid bewees haar zijn vermoedde pijn rond de schaduw van een tatoeage vermoedde een vlinder op de bloem op haar dij zo zij dat zei ik fladder niet als antwoord op mijn staren de bloem was de grens daar kwam niets bij…

'een laptopje :-))' mailde ze toen hij vroeg wat ze zou dragen en hoe dat er uitzag zei ze op het oog een heel simpel ding een handjevol toetsen wel wat verborgen maar op gevoel zo tastbaar als wat en eenmaal gevonden blijf je maar surfen, en gaat er een wereld voor jou voor je open…

Kom je in de morgen mij strelen in de mist dan ben je lief en haastig of heb ik me vergist. en kom je op de middag met zon en bloemen rood 'k ga trillend voor je open 'k word ademloos,'k ga dood. Of kom je in de avond door nevels naar mij toe dan plant j' in mij je wortels 'k groei stervend naar je toe.…

zeg ik terwijl jij nog natrilt want er komt vocht uit mijn ogen o dat geeft niet hoor, zeg jij maar jouw ogen zoeken je schoenen…