in een roeibootje een pas gehuwd koppeltje - het deint op en neer…

van hoe het begon kan slechts eentje getuigen heel verlicht …… de zon…

De nachten koeler weer langer dan de dagen jaar na jaar najaar…

gevangen en in de put zuivert de zeelt* het water als uitvlucht *vroeger hield men in de waterput soms een mûdhûn of zeelt die het regenwater vrij van ongedierte hield en dus zuiverde.…

Vereende krachten bundelen mijn spierweefsel tot ledematen.…

terwijl ze met haar impresario belt, legt ze haar haar goed…

Als ik de zee zie water lucht en land samen voel ik de vrijheid…

mijn blik wordt verblind door alle leugens die de computer verzint ~~~~ de computer knap uitgevonden maakt de mens vrij en gebonden ~~~~ al is haar ware nog zo soft onze vrijheid komt steeds meer op de tocht ~~~~ het is een wonder mailde hij ik kan er echt geen dag meer zonder…

ik voel me zo vrij: een vogel ……… afhankelijk van het jaargetij…

Jij kleine kikker bijna trapte ik op je spring nu maar verder…

een luchtige wolk meen echt dat hij mij uitlacht of ben ik het zelf * *soms zie je onbewust in een wolk wat het onderbewuste je diep van binnen wil vertellen – een vorm van spiegelen? Misschien zoiets als de Rorschachtest die gebruikt wordt in de psychologie? Wat jij in die vlekken van de Rorschachtest ziet zou mogelijk iets over…

Sommige mensen Zijn de aandacht en de tijd Eenvoudig niet waard Stop je energie In wat jij graag ziet groeien In je levenstuin Geef aandacht aan dat Wat jou een goed gevoel geeft Mens, dier, zon en maan Reik naar de sterren Koester blije gedachten Laat de ballast gaan Tijd is te kostbaar Wees positief kieskeurig Elke…

bedelroepen tsjier tsjier tsjier achterelkaar door de zwarte specht lacht tsjier tsjier tsjier tsjier tsjier onophoudelijk wormen en zaden tsjier prurrp onder dakpannen van het huis jonge spreeuwen einde van een droom zaden en wormen meer tsjier tsjier tsjier moord en brand in de holle boom…

Van de koude grond rest een miniem verschil als je wilt groeien, mirakelspelen zijn als stronken boerenkool waarin jij rookworst, waar rijkdom toe leidt? naar meer opportunisme? wonderlijk sneeuwen? 'Mooi' is niet alleen een oppervlakkig patroon voor werkelijkheid, want binnen in je schrijf ik deze songtekst als eindig begin…

Eenmaal binnenshuis draaide de deurknop niet meer.. bewegingloosheid, twijfelde oprecht, de balans in het donker.. deed stapje opzij. Ik zal niet spreken over dwaas richtingsgevoel ver van openheid zoals vergeten hoe ik door de voordeur kwam lichtvoetig dansend .. de vloer, het behang de vaat op het keukenblad.. moet niet meer…

De lieve vrede Veegt te vaak een berg afval Onder het vloerkleed Je hart te luchten Er geen moordkuil van maken Is veel gezonder Burgertruttigheid Is ook maar overleven Van het kuddedier De onwetendheid Richt enorm veel schade aan Bescherm en bestrijd Koester en bevrijd Sta voor je idealen Durf te verdwalen…

wat dwingt tot moeten …… wij zijn toch vrij? Het antwoord wordt gevormd door niets …...…

Onzer regiment deed hen wederom wanklen den winst getrouwe.. de onversaagden wankelmoedige knapen dapper in het veld.. standvastig vertoond zo het Duitsen bloed geëerd groots en onverveerd.. rein van gestalte edel en hooggeboren Graaf Adolf gekrenkt.. als ik daar aan denk hoe u het ons hebt vertoond! van schande verschoond…

Uitstoot van sokken zoals transpiratiegeur vraagt om beperking; klimaatbeheersing Is een kwestie van 'ruiken' in plaats van 'voelen'! Zweet uwer aanschijns, effecten in broeikassen ervaren als gas.…

ijzer in mijn bloed ooit in een supernova toevallig ontstaan…