de naakte waarheid is nu ook al verboden o schijnheiligen!…

zestig jaar later het huisje dat hij bouwde zit nog in zijn hoofd…

Ondanks de koude komen de wilgenkatjes weer blij te voorschijn. Haiku…

het platgetrapt gras oogt bij lange na niet meer zoals het ooit was…

Voor nog slechts een kreek achter haar een zee van tijd ouderdom versmalt…

Op een verhuisdoos prijkt zooi met uitroeptekens, het tekent hem zo....…

trekvogels roepen boven de zwarte aarde verlangend naar groen…

paddentrek gemist verdwaald eindigde hij als lijk in een kelder…

de amandelen van amaretto di saronni nog steeds niet geknipt gegroet oh schone pauw wat nieuws uit asia pardon, ik heet kalkoen kom uit amerika leef weggedoken voor alle smeulwinden open in honing roken eerste tranenvlaag en stemmen worden vaag muzikaal geklaag riolering lek - het boerderijtje drijft weg op grijs water…

O werelds leven niets zo wraakroepend de dood mee met de baring…

een donkere trap en daar draven huzaren door het panorama in een rijtuigje met grenadiers en jagers muziek door het bos ik - zei de mus : schoot hem een pijl uit mijn boog - hij weigerde mij onthoofde graven van egmont en horne zijn onuitwisbaar hollandse graven van over de zuiderzee teruggedreven…

Vandaag zag ik al wat kleine madeliefjes; gauw komt de lente. Haiku…

Die morgen zocht ze vertroosting in voedsel en bakte een ijsje…

om jou draait de zon jij hemellichaam, helder en zo ongrijpbaar…

het lot eist z'n tol onnavolgbare kronkels mondjesmaat geluk…

klein madeliefje zo kwetsbaar en onschuldig verkracht in de knop ontluikende roos verlangend om te bloeien gesnoeid tot bloeden helende lotus vanuit de diepste modder groeit de mooiste bloem…

sneeuw bedekt alles de natuur weet het beter de mensheid is één…

grondig ontgiften alle gif uit grond en hart uit bodem en hoofd…

soms geeft iets houvast en merk je als je loslaat dat je vliegen kan…

Achter het glas toont de onderwaterwereld betoverend moois…