ik ben geen taaltovenaar ik ben niet literair hooguit literaar ik ga niet zo ver dat u mij hoogverheven acht ik raak hard, ik ben zacht als ik thuis kom doe ik de deur achter mij dicht, welkom…

rottingsproces, celdeling ook wel kanker genoemd kinderen komen ter wereld om te sterven, groots de dingen die ze erven het is een momentopname 'en als je de dood niet kent dan kun je eigenlijk niet leven, want dood dat zul je altijd zijn en het leven duurt maar even' (Neerlands Hoop) morgen ga ik genieten carpe diem in slow motion…

Ze knipte mijn haar handarbeid zei ik doe ik graag zei ze ze glimlachte lenig ik heb dik haar…

onsterfelijk fenomeen wie je ook bent wie je ook kent de mens gaat heen de een met een knal een ander vindt rust het leven was een bal en ik ben blij dat ik je toch nog heb gekust…

Het is de lyriek van een wuivende griet Die als 18 karaats de lucht doet strelen Het is de muziek van de kierewiet Die weergalmt uit te luide kelen Het is het rood van de kersenwijn Die het verweerd plafond laat zweven Of de trammelant van de zwerver In een roemloos leven Of de lelijke eend die koekeloert In troebel spiegelwater…

ik liefkoos vanaf vandaag echter wel gedurende een overzichtelijke termijn de karos uit het oosten het blik verliest zijn geboortelijnen strepen als notenbalken lijken van voor naar achter op blauw en grijs voort te deinen glooiende flanken ogen als het waren naar binnen gezogen mijn dadendrang heeft zich…

Veel volk veel nat er deint een bonte stoet van leuke regenschermen door de stad…

Kraaien koolzwart een roodborstje een merel braamzwart een specht grasgroen een ekster zwart-wit een kanarie een lijster gespikkeld wat volgt is veel te ingewikkeld…

Stel je dat eens voor een aardbeving onder het Kanaal wij schuiven eerst meedogenloos uit elkaar dan weer hartstochtelijk op elkaar foetsie o eng Kanaal ------------------ geïnspireerd door julian barnes flaubert's parrot…

In mijn zondagse broek zit nog steeds die knik van het vele knielen op mijn plek in de kerk vooraan in de hoek Als ik vraag aan de pastor wilt u 'm voor mij strijken weet hij van geen wijken en zegt: 'dat is niet Gods werk gaat u maar een nieuwe kopen naar de winkel is het maar vijf minuten lopen'…

Geef die seriemoordenaar toch geen oorkonde maar immers Voor een oorkonde moet men niet dralen en toch zeker twintig moorden halen En hij had er slechts tien meer iets voor mijn tante Mien…

Een streepjeskater uit Opende die ‘t wielrijdersmuziekkorps kende en hoorde van hun optreedplan wilde meeblazen in Japan. Hij oefende zijn wangen rond met een cornetto aan de mond maar toen hij klaarstond in ornaat was er geen fiets op katermaat dus blies hij “Sterren in de States” op zijn Japanse rollerskates.…

de angst was voelbaar liefde onafwendbaar iets met hormonen wazige feromonen jij stond in de keuken ik kuste je op de mond met mijn hand op je kont ik kuste je hand kruidig wilde ik je rijmend nemen…

ik moet wel een gedicht is hier verplicht op gedichten.nl ook nog even rijmen om te slijmen en op het laatst te worden geplaatst het is weer nacht heb ik zomaar het is werkelijk waar een gedicht gedacht…

Je vraagt me hoe het me gaat met mijn boek weet je het wordt een knaller…

ik kriebel poes op haar buik ze houdt de nagels in ai aai ajaai zachtjes ligt ze op haar rug…

hé, grote grijze ik voel me leeg vandaag het groenvoer met slakken ligt nog steeds onder de haag en jij, jij krijgt om de haverklap de volle laag gescheiden, ’t doet me wat ik krijg kramp in m’n maag ach groentje, wees blij jij krijgt het bruidsboeket ik de razernij van een stamper die mijn schedel plet…

Er is een land, ver weg en woest gelegen, van mensen zonder duimen aan hun hand. Ze leven er misschien al vele eeuwen, en zijn ook bovendien aan ons verwant. Men leeft er in het algemeen gelukkig, naar ons begrip, dat moet u wel verstaan, je hoort de Duimelozen ook niet vloeken, omdat men nimmer op zijn duim kan slaan. Wanneer de Duimeloze…

ik tel de zandkorrels in eendere samenstelling allemaal gelijk, ook aan de rand stemverheffing verzandt, zwijgen doet er toe maar het stuift wel…

Appel Mijn naam is Sientje Appel, verwant aan Appel Moes. Ik ben een nette dame, niet losjes in de bloes. Hoewel,als ik daar hang, zo tussen alle blaren, is het toch reuzen moeilijk, mijn lusten te bedaren. Ik knipoog naar de peren en pruimen bij de beemd, en hoop dat er een pisang komt, dan ga ik lekker vreemd.…