Een man en een vrouw één huis, één welkom, altijd – een bed in hun hart.…

Neem ik het alfabet mee naar mijn brief dan is het om de letters uit te zaaien zoals bloemen in het donker van de nacht zodat je weet dat ik steeds op je wacht laat ik in mijn zinnen zien dat ik je bemin begint de hartstocht met een nieuw begin achter de komma waar ik je laaf ontbloot en als jouw liefdesslaaf.…

Ja in de wolken dat voelt zo, het is prachtig je ogen te zien stralen helder en klaar voelt vertrouwd en ook raar. Ik zou liegen als ik zou zeggen je even nu niet te willen wiegen als kind domweg evenals vanouds zo zeer bemind. Even samen liggen wellicht op de hei gewoon even samen zij aan zij. Genieten als de wolken simultaan langsdrijven…

Morgenrood In felle kleuren Hebt kruiden bemint Je bent m’n ogen goed gezind Het vermogen Kieskeurig afgewogen In jouw vlucht Rond een verafgelegen berggehucht Langs snelstromende rivieren Weet je mij te plezieren Dartelend tussen zon en schaduwrijke plekken Je weet me aan te trekken Morgenrood Zittend bij de rivier, land je op m’…

Hij is er weer, hupt vrolijk op het gras Omdat hij vaak komt, hoort hij erbij Vertrouwd, alsof het altijd al zo was Hij is deel van ons, van jou en mij Ja, het is al zo vaak gebeurd Dat hij zoekt als een super detective Oh nee, hij zoekt niet hij speurt Naar dingen die hij vandaag zal blieven Hij pikt met zijn snavel diep in het zand Volledig…

ik keek zag ogen vol ondergaande zon streelde je hand merkte hoe ik door vervoering werd overmand het diffuse licht van de avondschemering gaf in een magische vorm entree aan wie daar naar binnen ging zag je mond hoorde in mystieke tonen de uitnodiging om mee te gaan naar andere regionen die delen van leven meer hadden te geven…

Wat wij in de bosjes doen kijk maar, als je hier voorbijkomt we ontkennen alles wat je denkt We ontsteken een laaiend vuur voet voor voet, hand voor hand wat de draaischijf aangeeft een stap op mijn blauwe broek een hand op het gele zand het uitstel is spannend als de eerste keer, nu de andere hand op het groene gras een been op de…

Angstig zijn voor contrôleverlies terwijl. Terwijl we niets controleren kunnen. Onze longen blijven adem halen. Onze hersenen blijven waken. Onze harten pompen trouw. Nieren filtreren terwijl wij. Terwijl u en ik slapen. Ons verwonderen over het wonder dat. Dat mensen levenskunstenaars zijn. Dat het idee van contrôle illusie is. Dat we…

Durf jij voorzichtig om je heen te kijken want alles blijft maar gaat ook voorbij. Zie ook jij de vergankelijkheid van dingen, al lopen wij nog op met elkaar zij aan zij. Zoals ooit in oktober ons samenzijn bij zee, we brachten samen mooie herinneringen schelpen, oud eikenhout en een zeester blootvoets al juttend naar huis weer mee. Durf…

Bezweet rol jij weg, een eeuwige sluimer groeit – kristallen op ons.…

Vaak ogen we twee snaren op een instrument vormen wij een melodie die niet eenieder kent. Dan zijn wij weer twee haringen voor storm aan een tent een scheerlijn en het haakje of waslijn die meetrilt zeker bij stormkracht als wind het wasgoed optilt. Alleen al die gedachte brengt ons wellicht in streken waar ooit nog eens anderen over zullen…

Zonder vast patroon en vlaagsgewijs Zwelt een galm, steeds luider, polyfoon Verzonken gongklank, golvend monotoon In een gedurig monaurale wijs Zo daalt hij stapvoets en sluipenderwijs Met aan zijn lier zijn transparante plectrum In 't duister, schimmenrijk akoestisch spectrum Van Pluto's subterrane zielpaleis Marmer, steen en ijzer…

Als een warme bron stroomt jouw hand over mijn huid – tot ik vloeibaar word.…

Hé, je bent er weer Toevallig. Net als ik dus Nou ja, net als gisteren Zijn dat afwikkelschoenen? O, dat is een moedervlek hier, bedoel je, je wijst toch naar hier? nee niet dichterbij komen! .....Je schroeit me nu al! .....je steekt mijn fantasie aan .....er breken brandjes uit .....de rook benevelt me .....en ik wil daverend laaien…

ik zag jou lichtjes schrijven met je glazen pen kleurtjes bloeiden op onder je handen doofden langzaam uit overweldigd door de donkere schaduwen aan de randen nog lachte je wendde je snel af toen jij met je laatste tranen de enveloppe sloot het kussymbool als afsluiting liep dubbelhartig nu teveel in de gaten…

Dwalend door mijn gedachten de mooiste bezielde vlinders stelde ik voor in mijn fantasie alleen in een ongeremd leven waarschijnlijk minstens veertig allemaal op zoek naar jouw schoonheid je weet het misschien al het is een gevoel diep in jezelf een eeuwigdurend welkom als je eindelijk loskomt handen zwaaiend zonder woorden iedereen…

kan ik je vergelijken met een zomerdag? een onmogelijke opgaaf, dus: niet! de zon is mooi, maar bij lange na niet zo schoon als gij, liefste, altijd, iedere dag jij bent harmonieus van geest en ik stel: oneindig lieflijker dan een voorjaars- dag - en ook: zomerzon is ronduit schaars en vaker zwak dan schel en fel ook wordt zonlicht vaak…

(voor Loan Son) Het was eerst 'Aan Rika' van Piet Paaltjens, waardoor de dichter Büch was geraakt en daarna zag hij jou in die trein rond Haarlem. Hij droomde jou al naakt en hij verdween in de zoetheid van jouw mond. Voor hem was jij zijn Rika en wilde hij het liefste met jou verpletterd worden door een aanstormende trein. Gewoon, omdat…

hoe vaak heb jij je liefde gekoesterd of doodgezwegen omdat zij niet sterven wou misschien behandeld als vergeten verleden de tijd ontrouw omdat het nu geen perspectief geven zou soms streelt ratio met een warme lach als jij de toekomst goed in beeld en voor ogen hebt even vergeten wat wij samen weten dat onze liefde echt…

Als vrede op je neer kijkt Het hart voelt zich verrijkt Ogen dwalen en natuur wordt begroet Dit leven straalt zoetgevooisde gloed Vriendelijkheid speelt van binnen Het mooie van de dag zal nu beginnen Gemoedsrust kan innerlijk spelen Vlinders in het veld met liefde delen Zonnespiegeling in een meer Heuvels in groenzicht Vlinders dalen…