inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.568):

zuigende opwinding

in een zachte schaduw
is het doek gespreid over
jong en donzig mos
op een mantel van scharlaken
rust zij in een lieflijk lentebos
op een door mij
geschapen aardse huid
en laat mijn blik haar
naaktheid raken

haar strakke vel omringt
de verlegen sierlijke pose
terwijl mijn gevoel
zingt van verlangen
en mijn armen zich
naar haar willen strekken;
zij, een bouquet van
ontluikende witte rozen

zij schept een ruimte
in een maagdelijk beeld
waarin verleidelijke
vormen groeien
en haar gratie stilaan
mijn hartstocht steelt

allengs gaan haar ogen
wijder open
zoekend naar een
wezenlijke verbinding
en rijpt de spanning
in haar lijf
tot een zichtbare
zuigende opwinding

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 21 januari 2006


Geplaatst in de categorie: erotiek

4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.916

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)