inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.952):

Dagdroom

terwijl ik in de verte staar
naar niemandsland
sluip jij nogmaals
mijn dromen binnen

ik kan je beeltenis niet raken
er blijft teveel verborgen
omdat de zon zich achter
slierten nevelen verschuilt

wel hoor ik in zachte bries
de klankkleur van je stem
met het bekende
geruststellende effect

waarop mijn gevoel zich
met een zucht vertaald
ik dwing me terug
naar de werkelijkheid

Schrijver: Nadine, 16 februari 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 343

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)