geef mij de vier
zie mij
op jouw eigen altaar
bleek wachtend
op scherpe punten
slacht mij af
met je kwade lust
laat mij de bodem zien
schroom niet te stunten
mij te doen vallen
tot onder de top tien
stroop mijn vel
na dit gedicht
ik ben eerlijk
zie mijzelf als
lichtgewicht
slechts massaal gebrul
wil ik horen
schreeuwende koren
die mij zonder schroom
de grond in boren
ik geef ruimte aan agressie
ontzie mij daarom niet
je zult zuchten van verlichting
en schor roepen
hè eindelijk heb ik
die dreyfsandt te pakken
en eens diep in
de put laten zakken
KOM OP !!!
Geplaatst in de categorie: toneel
Iets minder versjes maakt je werk beter en voor de lezer maakt die top 10 niets uit.
Er zijn altijd pestkoppen die dichters een vier geven, sta er boven!