inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.375):

kleuren

Ik denk aan mensen als in kleuren
Van bloeiende violen of van buigend romig riet
Soms licht, soms donker
dan weer stralend of heel broos

Ik kijk naar anderen die mij voorbijgaan
waaraan toch niemand iets bijzonders ziet
Maar ik, ik zie een kleur die overheerst
en richting geeft aan mijn gevoel
en aan mijn zekerheid dat ik de goede koos

Soms kies ik voor een harde tint
Meedogenloze strepen komen fors uit mijn palet
Maar ook is er de zachte streek
voorzichtig op het lint
met tederheid gezet

Zo schilder ik mijn wereld vol
Een wereld vol met kleuren
Zolang ik dat mag blijven doen
kan mij toch niets gebeuren

Schrijver: edward van der stoel, 16 maart 2006


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.0 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.643

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)