we wikken woorden
we wikken woorden
wegen zinnen op
een gouden schaal
maar de betekenis
gaat weer voor ieder
aan de eigen haal
wat naadloos lijkt
te passen geeft bij een
ander soms gemene krassen
een bloem die geuren moet
zet bij een derde
onbewust kwaad bloed
toch laten we de poëziezon
schijnen al verbreken eigen
wolken soms haar warme lijnen
Geplaatst in de categorie: liefde