Carrousel
De matglazen vrouw verraad,
heel vaag, het kloppen van een hart.
Van haar rijpbedekte lippen
wolken de beschuldigingen.
De man verslikt zijn tranen
met weer een gouden glas
en boort zijn glinsterende kin
in de wildwrede borst.
De ijzige wijzers van haar
klokkeogen draaien;
de wachtende uren slaan op hol
en de nacht draaft door:
een woeste carrousel van
teugelloos snuivende paarden.
Geplaatst in de categorie: huwelijk