inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 10.665):

wild geraas

ik dacht ik dicht
wat zal het worden
maak het licht vandaag
niet dat diep geraas
nee, ik wil dansen
met jou en jou en...
ach, ik doe maar wat
volg mij, pak mijn hand
ik maak je weer gelukkig
verlies je eigenwijs verstand


nee, vluchten doe ik niet
ik spring weer over hekjes
die daar in het groene veld
of huppel langs de vliet
alles kan ik bedenken
ik ben zo vrolijk vandaag
en wil niemand krenken


ik zing over de witte wolken
de vogels in de lucht
o, wat ben ik tevreden
voel het van binnen kolken


ik ren de longen uit mijn lijf
heb inmiddels wel
duizend paarden bereden
dat maakt mij heel berucht
in dorpen en steden


ik lijk wel verliefd
ja dat moet het zijn
fluitend, lachend en zo veel meer
mijn stramme benen en oude kop
ze doen het toch maar weer
rozen gooi ik naar kinderen
en roep naar jonge meiden
hee, zien jullie mij nog
deze grijze duif
deze oude heer

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 10 april 2006


Geplaatst in de categorie: humor

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 831

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)