inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.116):

Schreeuw

Een schreeuw van woorden, teveel
en ik val uit mijn graf
vergruis de schelpen op mijn pad

loop mij uit de kijker
lach om waanzin en gemier
spring van mijn balkon

schenk een hengel aan een pier.

Een schreeuw van liefde, te weinig
noten op zangles, bitter
van nepverdriet eenzame lust

de kolder is ingeslagen
bliksem reikt naar iedere hoek
de mens is niet te missen

ik lach mijn tanden zoek.

Schrijver: Edwin van Rossen, 15 mei 2006


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 21 stemmen aantal keer bekeken 1.463

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)