inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 11.792):

Vader

Al jaren wordt mijn vader stukken ouder
Al twintig jaar ruimt hij de zolder op
Maar altijd hield hij die alerte kop
En iedereen kon bouwen op zijn schouder

We hingen uit het raam bij elke stop
Hij nam me mee op reis in alle treinen
En wees op reeën, bergen, bruggen, seinen
We zagen steden, stranden, steeg en slop

We ruilden onze rollen lang geleden
We reden op een draf, niet in galop
Per auto, riksja, trein naar verre steden

Maar nu is hij gevloerd, voor hem een strop
Zijn kop leeft niet alert in het verleden
Het kan nog duren, maar zijn tijd is op

Schrijver: Koos Dijksterhuis, 18 juli 2006


Geplaatst in de categorie: ouders

3.0 met 10 stemmen aantal keer bekeken 1.758

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
janet
Datum:
23 juli 2006
Heb net deze site ondekt en las dit gedicht. Vond het heerlijk om te lezen.
Dank je wel.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)