Vader
Al jaren wordt mijn vader stukken ouder
Al twintig jaar ruimt hij de zolder op
Maar altijd hield hij die alerte kop
En iedereen kon bouwen op zijn schouder
We hingen uit het raam bij elke stop
Hij nam me mee op reis in alle treinen
En wees op reeën, bergen, bruggen, seinen
We zagen steden, stranden, steeg en slop
We ruilden onze rollen lang geleden
We reden op een draf, niet in galop
Per auto, riksja, trein naar verre steden
Maar nu is hij gevloerd, voor hem een strop
Zijn kop leeft niet alert in het verleden
Het kan nog duren, maar zijn tijd is op
Geplaatst in de categorie: ouders
Dank je wel.