laatste herinnering
ik klamp mij vast
o ja, alleen in gedachten
aan wat ooit was;
het zijn in verwachten
zweef in hier en toen
loop in een straat
met dovend licht
wat moet ik doen
verduisteren van het
laatste gericht
of opnieuw verlangen
naar iets dat vergaat
ik bewaar die lach
en houd hem vast
ongemerkt door de tijd veredeld
het vervlakt de pure last
van een vertrekkend gewag
Geplaatst in de categorie: emoties