inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 12.182):

Los zand

Als zwierige zandkorrels
in dwarrelende winden
drijven we doelloos rond
en kunnen elkaar niet vinden

We wonen in luchtkastelen
vol opgeblazen dromen
tollend aan de hemel
langs de toppen van de bomen

Jezus verbleef drie dagen lang
in het ’t Vaderhuis met open ramen
Zijn wijsheid ving het stuifzand op
en kneedde alles samen

Bijééngebald in Jezus’ handen
worden we vissers aan Zijn stranden.

Schrijver: Kees keizer, 16 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: religie

3.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 796

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Yur, 19 jaar geleden
Kreupel van versvoet, lamgerijmd vierde couplet. Toch heb ik dit literaire gebrek graag gelezen. Ter genezing van mijn kleingelovigheid. Mooi Engels sonnet.
Adeleyd, 19 jaar geleden
Een heel mooi gedicht vind ik dit, Kees! Er zit ook veel herkenning in voor mij...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)