lichtflits
je was een lichtflits op de blauwe zee
een verpakt moment in grijze dagen
verloren in de zon
bracht ik je in mijn aura
waar mijn contouren jou opnamen
jouw zoenen mij versmolten
maar de vrijheid van je ziel
won het van de zachtheid van de lichamen
de contouren van die decembernacht
deden beseffen
dat jij niet geklonken aan de ander
je verliezen wou.
je gekwetstheid door het leven heen
vroeg om:
opnieuw te gaan naar de heuvelen en dalen
van het verre land
waar de lichtflits
je ziel zal omarmen
op zoek naar momenten
in grijze dagen.
Geplaatst in de categorie: vrijheid