lak
ik zit in de kantine
van het ziekenhuis
waar felgekleurde parasols
raar zomerachtig zweven
tussen pastellen muren
we doen gezellig
even koffie met gebak
terwijl zichtbaar de lak
bij iedereen op springen staat
de dame met het
onberispelijke kapsel
haar lipstick is te fel
en net ernaast
het meisje met de neusbel
en de navelpiercing
heeft een braaf
gereformeerd gezicht
dat ze niet wil
mijn eigen hoofd
prijkt veel te mager
en te bleek
boven de bontkraag
van mijn nieuwe winterjack
alleen wat witte jassen
lijken hier onkreukbaar
en naadloos zichzelf te zijn
maar zij lopen licht
en snel voorbij als spoken
onze kantinedame heeft
een fietsenrek
tussen haar witte tanden
en glimlacht geruststellend
volledig op haar plaats
Geplaatst in de categorie: ziekte