verzwegen collocatie

steeds verder voert hem de irritatie
zinloze zoektocht naar zijn ware
ziet hij zich een slaaf als de hare
zijn wezen veroordeeld tot collocatie

verbijt hij machteloos verkrampte agitatie
doof voor de rondgang van een groeiende mare
zoekt hij niet het lichte maar liever nog het zware
en vindt slechts in zichzelf de ultieme confrontatie

wanneer 's avonds de stilte weerklinkt
verzinkt hij onverstoord in zwijgen
diep verbaasd hoe het leven dan stinkt

brokken emoties doen hem telkens hijgen
slechts aan te kunnen wanneer hij drinkt
eindigt zijn avond immer in neerzijgen

sonnet collocatie gek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

1.0 met 2 stemmen 183