Golvend firmament
Hij plukte maanlicht
droeg het dieper in haar nacht
naar een bedding zonnestralen
waar zij met uitgestrekte handen
op hem wachtte
verwonderd keek ze
naar dat tere schijnen
voor haar adem stil ontsnapte
en het zacht tot sterren blies
drijvend golfde hij het firmament
zich onbewust van tijd of leven
slechts stamelend:
mijn hemel
wat heb ik je lief
Zie ook: http://home.planet.nl/~mintj009/
Schrijver: sacrajewa, 25 december 2006
Geplaatst in de categorie: liefde