Gevonden
Een man leest een gedicht,
vergeet het over te schrijven
en gooit het weg.
Een dag later mist hij het gedicht
als zijn allergrootste liefde,
zijn toeverlaat, zijn steun.
Hij zoekt naar de zinnen,
de woorden, de komma's, de punten.
Het blijft een groot vraagteken.
Waar is het gebleven?
Ligt het al in de vuilniswagen?
Rijdt dat gore ding rond
met zijn allerschoonste gedicht?
Hij bidt en hij smeekt.
Hij hoopt op een wonder,
gaat op zijn knieën,
een pen in de hand.
Langzaam ontstaat er een zin,
een strofe, een gloednieuw gedicht
over zijn grote verdriet:
het onbereikbare vers.
Geplaatst in de categorie: liefde