Ik

ik ben de laatse telg van een uitgeroeid geslacht
een stervende romanticus van het eerste uur
door de heersende gevoelens om het leven gebracht
beroofd van de hoop op een leven van lange duur

waar ik voor sta bestaat nauwelijks meer
een vuurtoren voor een kust zonder schepen
de laatst nog echt levende holenbeer
waar zich al zoveel mensen aan hebben vergrepen

ik ben de witte duif van de hoop
door noach verraden en gekookt
een vluchteling voor altijd op de loop
voor een wereld die enkel maar onrust stookt

ik ben bang als een opgejaagde vos
verschrikt door de klagende hoorns van het verval
als een verstotene in het grote mensenbos
klimmend op de helling uit het tranendal

toch is niet alles kommer en kwel
ook ik heb lichtbakens in de woelige strijd
mijn zielsverwanten zijn mijn eeuwige gezel
en met hen geraak ik de weg nooit kwijt

ik ben de fenix opgestaan uit zijn eigen as
gevoed door de liefde van geliefden
misschien toch niet meer de laatste van zijn ras
de profeten die zelfs de ongevoeligen griefden

Schrijver: Hensbergen Matthias, 6 februari 2007

shaggy_baby15hotmail.com

Ik

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.7 met 13 stemmen 840