Dichten voor verdraagzaamheid (met enige vertraging)
Beste vriend uit India,
wij begrepen elkaar toch zo slecht
en praatten een potje gebrouwd
uit het Nederlands, doorspekt met flink wat Engels.
Jij begreep maar niet waarom wij Belgen
zoveel hielden van die fletse aardappelen.
Jij was wel straffere currykost gewend.
En ik begreep maar niet
waarom je zoveel problemen had
en ieder halfuur God uit je mond kwam rollen.
Maar het gaf niet,
ik zou jouw tafeltje herstellen
en jij zou eens lekker koken;
een lamsboutpotje
met een paar stevige schapenkloten
erdoor gedraaid.
En mijn ogen draaiden alweer weg
want mijn maag begreep weerom niet
waarom je weer zo speciaal moest doen.
Het bewuste stuk vlees prikte ik op mijn vork
met de blik op oneindig en jij ging gaan pretogen
vanwege zoveel doorzettingsvermogen.
Maar na het maal jamden wij een eind weg
op djembé en gitaar zonder enig misbaar.
Geplaatst in de categorie: discriminatie