Für Elisa

Ik ben altijd te laat
ze houdt niet meer van mij
in gedachten ben 'k er niet meer bij
Wil niet dat ze me verlaat

'k Wou dat ze me nog een kans gaf
bang dat ik zelfs die zou verpesten
want in haar grijze ogen ben ik laf
Bindingsangst overkomt ook de besten

M'n zonneschijn zit in haar lach
haar stem klinkt als muziek in de oren
zoals de negende symfonie van Bach
Aan deze godin heb'k mijn hart verloren

Schat laten we ons nu overgeven
aan het spel dat Liefde heet
durf je het met me te beleven
Zodat je alles om je heen vergeet

Schrijver: Jeroen Van Nuffel, 6 maart 2007

de_gerrehotmail.com

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 392