Ode aan Swmyborszka
Je naam, Swmyborszka,
is welhaast onuitsprekelijk,
maar je muzikaliteit
slecht elke grens.
Wat ze ook zeggen mogen
over die 'verrekte Polen',
jij hebt mij gered,
met jouw grote talent.
Verdronken was ik,
in drugs, drank en dromen,
bang en angstig, zo alleen.
En toen ben jij gekomen.
Wat een geduld heb je betoond,
toen je mij weer leerde spelen,
wat een liefde voor je vak.
Trots vertelde je me later
van Turina en Chopin,
over je Spaanse moeder,
en haar Poolse kolonel.
Je leerde mij vooral
hoe een mens moet overleven,
met zwart en wit,
van toets tot toets.
Je naam, Swmyborszka,
is bijna onuitsprekelijk,
maar je menselijkheid
slecht elke grens.
Geplaatst in de categorie: muziek
Prachtig geschreven Tjoke!