De noordenwind en de Ploegschilder
De kleine noordenwind doet de zon vandaag
opvallend helder stralend schijnen:
de Ploegschilder pakt vroeg zijn ezel,
vult zadeltassen met palet, veel primaire
kleuren, een schildersmes, een dot katoen.
In het morgendauw, langs blauwgroen water
graast stil zijn ezel, terwijl de schilder
zijn ogen richt op scherpste einders,
hij houdt zijn hoofd een beetje schuin,
kijkt en kijkt, kijkt nog eens: hoe laat
zo'n horizon zich vangen in schilderslinnen?
Hoog boven hem, vanuit de heldere hemel
parelt de warme, roestrode zang van
een sierlijk dalende leeuwerik, scherp en
zuiver vibrerend als een alt: zet met
trillende vlerkjes, de eerste ruwe streken
tegen het strakblauwe, hoge zwerk.
De schilder kijkt, en kijkt nog eens:
hoe kan hij toon, kleur, wind en zangen
zo krachtig mogelijk vangen, met kwast,
verf en mes op het witte schilderslinnen?
Geplaatst in de categorie: schilderkunst