inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.925):

Als de doden toch eens konden praten

Als de doden konden praten
Weten ze dan ook nog de details die ze tijdens het leven vergaten?
Zullen ze dan de waarheid spreken?
Mogelijk gevolgd door bestraffende preken?

En wijzen ze ons de weg naar aan lang gezocht antwoord?
Hopend dat iemand ze nog hoort en hun gevoelens voor ze verwoord?

Als de doden toch eens konden praten en ons bij het afscheid niet écht zouden verlaten…
Ook al is de kans toch nog zo klein, het uiten is toch wel zo fijn, want zonder hun bestaan zou ik hier niet op aarde gaan. Opa en oma, bedankt voor het leven dat jullie schonken, ik zal mijn dochters zeggen alleen maar naar ongehuwde mannen te lonken.


Gedicht geschreven door J. Heininga en opgedragen aan haar Oma. Over een onmogelijke liefde tussen een dienstmeid en een admiraal en de bezegeling hiervan.

Schrijver: J.Heininga, 29 mei 2007


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 347

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)