Leeslint

Op mijn rug, liggend
tekenen vingertoppen
letters in de lucht, vallen woorden
als kastanjes naar beneden.

Ik vang ze, verslind ze
vermaal ze tot een stroom van zand
vluchtig zand, dwalend in de wind.

In de ogen van een spelend kind
schitteren wolken van licht, dromerig
in het gras, dronken als een vlinder.

Ik ken de taal van zwijgen
het geluk in de boeken van vroeger
en er is nog stof over, genoeg

om over te schrijven.

taal

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 14 stemmen 576