inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.768):

De Nelly

Eens was de Nelly
een schip zo volgeladen
dat ze bijna zonk de Nelly
kon ongelofelijk diep liggen
en rivieren, kanalen, vaarten,
meren en binnenzeeën streelden
haar smalle boorden.

Altijd en overal waar zij kwam
stonden mensen op haar te wachten
waar zij vertrok en voorbijvoer
zwaaiden uitgelaten de kinderen en
vol heimwee de ouderen op hun
schippersbankjes of vanachter hun
verduisterde en blinkende ramen.

Waar zij aanlegde pakten fanfares
hun instrumenten en blinkend
opgepoetst werden ongelofelijke
serenades schetterend aangeheven,
beklom men haar ging bovenop haar zitten,
stak sigaretten op,staarde in de verte
en dacht aan later.

Altijd onderweg over het water
trillend van de hitte of diep ingevroren
op het Zwarte Water tijdens de koudste
winter ooit of zwoegend tegen de stroom
van wassend water langs daken waarop
drommen mensen zich vastklampten
aan spanten op muren die
op bezwijken stonden, bijna
gebombardeerd,alweer zo lang geleden
en altijd alles op het randje van zinken of drijven.

Maar hoe lang dat ook geduurd heeft en
hoe vaak men haar leeghaalde en vulde
toch raakte ze langzamerhand steeds leger
en hoe diep gezonken ze ook was
tenslotte verrees ze zonder het te willen
en lag ze nu roerloos en hoog op het water
te wachten in de Schinkel voor de Surinamebrug.

Haar zwarte buik helemaal zichtbaar drijvend.

En langs de kant op de Schinkelkade
de zondagsschilder die haar voor zich ziet
en haar tekent volgens de ideeën van het symbolisme
of wat daar volgens hem voor door moet gaan
want hij heeft er iets over gelezen voor het slapen.

En nu schildert hij haar als
het Schip der Vruchtbaarheid
dat langzaam en onherroepelijk
haar lading heeft verloren
en boven haar kleurt hij de lucht donker
en daar pakken de zwarte wolken zich samen
en ze naderen en naderen,

terwijl zij wacht en wacht op het opengaan van
de Laatste Brug en op haar Laatste Doorvaart
naar het Einde van de Oneindige Rivier .

En ondertussen de schilder
behaaglijk in het zonnetje
die er een moment aan denkt
dat hij dat boek nog moet terugbrengen
naar de openbare bibliotheek voor hij
met vakantie een paar weken naar
z'n caravan gaat in augustus.

Schrijver: Cornelis van Zwaanshoek, 2 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: tijd

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 308

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)