inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.964):

Bent mijn rots

jij bent mijn rots
vangt licht
van dageraad
verzamelt warmte
als de mens nog slaapt

jouw hitte
komt pas vrij
in avondlijke uren
ik was erbij
jij warmde mij

je gaf je bloot aan
maan en sterrenregen
ik voelde hoe jij
zacht de dag besloot
in mij beschutting geven

streel nu de kleine barsten
in jouw groot massief
kou zal jou in nachten
splijten maar weet dat ik
je altijd trouw zal blijven


Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 19 augustus 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 526

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)