Adagio voor het leven
ik wist dat het einde kwam,
nabij was, bijna tastbaar,
toen je rustig ging liggen
op de rulle, okergele aarde
je blik ging naar het blauw,
je keek naar de wolken en
je handen streelden teder
het malse, groene gras,
de Stradivarius speelde
nog eenmaal het adagio,
jouw adagio voor dit leven,
liquide, sprankelende klanken
vervulden ons laatste moment
de wereld viel even stil,
en god hield zijn adem in,
dat weet ik zeker,
toen de lichte, laatste adem
wegvlood uit jouw lieve lijf
ik sluit mijn ogen en droom
hoe jij danst en lacht,
ik weet dat je eindelijk vrij bent,
liefste, mijn liefste
Geplaatst in de categorie: liefde