inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 17.277):

Adagio voor het leven

ik wist dat het einde kwam,
nabij was, bijna tastbaar,
toen je rustig ging liggen
op de rulle, okergele aarde

je blik ging naar het blauw,
je keek naar de wolken en
je handen streelden teder
het malse, groene gras,

de Stradivarius speelde
nog eenmaal het adagio,
jouw adagio voor dit leven,
liquide, sprankelende klanken
vervulden ons laatste moment

de wereld viel even stil,
en god hield zijn adem in,
dat weet ik zeker,
toen de lichte, laatste adem
wegvlood uit jouw lieve lijf

ik sluit mijn ogen en droom
hoe jij danst en lacht,
ik weet dat je eindelijk vrij bent,
liefste, mijn liefste

Schrijver: Tjoke, 15 september 2007


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 541

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Gurien Kwantes
Datum:
24 september 2007
Email:
teckeltjeshotmail.com
Wederom val ik gewoon even stil. Prachtig wat een heerlijk gedicht is dit.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)