De geest die in zichzelf duikt

Ik glij in de krater van 'n halfdroom
in de kathedraal onder m'n schedeldak
waarin miljarden cellen fonkelen
magistraal orkest die mijn ikheid vormt
en de stemming van het moment

Door denken lichten cellen op
lichtshow gedirigeerd door 't verstand
onbewuste schimmenrijk schemert
Verwonderd zie ik in 't functioneren
wat de mens is en glimlach

We leven meer onbewust dan bewust
gaan op in sleur, tijd passeert ongemerkt
Onderweg van dier naar toekomst-mens
die emoties beheerst, zijn we dikwijls
't voorouderlijk dier en de droomtijd

van de aboriginals is nog niet voorbij
Bij eerdere poging in de droom gevallen
comateus gevangen in de onderwereld
ontsnapt aan de veerman van 't dodenrijk
doet angst me uit de droom stappen

Schrijver: Custor
Inzender: Janneke Koster-Baas, 15 oktober 2007

hkoster1quicknet.nl

De geest die in zich

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.2 met 13 stemmen 402