Ze rammelt dood

soms knookt
een hand met kootjes
aan geweten in warm
vlees dat is geweest

ze rammelt dood
trekt pezen aan
van wat ooit buigzaam
en zo soepel was gebleken

ik heb haar niet vermoord
die hand was me zo heilig
gevouwen gingen we akkoord
geringd voelde zo veilig

toch rigor mortus je
in laatst bewegen
jouw hete vlees heb ik mijn
levenlang nog nooit gegeten

Zie ook: http://home.deds.nl/~wilmelkerrafels/

Schrijver: wil melker, 29 oktober 2007

wlmelkerziggo.nl

dood skelet passie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 389