inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 17.885):

Steen en Zand

In mijn land, hier ver vandaan
Stond een huis vol vreugde
Op de muur bij voordeur stond
gegraveerd “familie Hamidi”

dag na dag zag ik die gegraveerde zin
hier voelde wij ons tussen deze muren veilig en vertrouwd
alsof de bewegingloze steen op de muur nooit uit elkaar zou spatten

Helaas, echter deze steen was in zand veranderd
zand die soms met de wind meewaaide naar het westen
of met de zee meevoerde naar het zuiden
naar overal en nergens

Terug naar mijn land, zag ik mijn familie naam niet meer

Ik zag alleen een steen,
die boven het graf van mijn moeder stond

Hier rust...

Schrijver: Nasrin Hamidi, 9 november 2007


Geplaatst in de categorie: overig

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 552

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)