gesloten woorden
zo eenzaam ben ik
met achter mij de lege akkers
toonbeeld van mijn omgekeerde wereld
bewerkt en toch gebroken
en de mensen
ze gaan te snel aan mij voorbij
hun rode maskers onbedrukt
betamen zich de stilte
alsof gesloten woorden
vertellen dat ze liever zwijgen
ergens in de verte
klinkt nog vluchtig wat muziek
het moet wel van een kind zijn
zo eenzaam ben ik
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid