Beeld van een vrouw
Hij hamert uit een stuk graniet
de vrouw die hij het liefste ziet
en modelleert van vette klei
de ideale ronde dij.
Zij hoeft geen woord te spreken
om de spanning niet te breken
zich ook niet te generen
zo bloot en zonder kleren.
Zijn muze, zo benoemt hij haar
en duidt met cirkelend gebaar
de lijnen van haar bil en buik
gestroomlijnd als een Griekse kruik.
Die stille vrouw van blauwe steen
ik loop wat zwalkend om haar heen
zacht roept zij: "Kom, beadem mij
dan ben ik eindelijk weer vrij."
Geplaatst in de categorie: vrouwen