inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.454):

Ontdooi

Verijsde wensen ontdooien wanneer het water vriest.
Berijpte takken, wit, bros en breekbaar zwiepen niet.
Verhard het water tot verdraagzaamheid.
De koude zal ons wakker maken, mettertijd.
Witte rook ontkringelt de warmte, stijgt recht omhoog.
De lichte grauwheid van de lucht bevalt het oog.
Is dat het teken?
Maan tot kalmte, blijf weg ervan,
tot het ijs echt dragen kan.
Ontdooi met warme deken.

Schrijver: Jan, 21 december 2007


Geplaatst in de categorie: natuur

2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 226

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
marina
Datum:
27 december 2007
Dit is een heel mooi gedicht,
ik begrijp niet hoe iemand zoiets kan maken.
Wat is dat toch wat zij hebben en ik niet?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)