Weer was ik veel te hard voor jou...
Weer was ik veel te hard voor jou,
te stekelig mijn woorden
alsof ik niet begrijpen wou
wat we ooit samen hoorden.
Wat we ooit samen hoorden
en richting gaf aan onze ziel;
ik hoop dat het niet stoorde
dat ik zomaar hier binnenviel,
dat ik zomaar hier binnenviel
en jouw verdriet vergrootte...
maar weet dat ik nu even kniel
dus wil me niet verstoten.
Dus wil me niet verstoten,
vergeef me weer een keer die schuld,
houd niet je hart gesloten,
dan wordt mijn diepste wens vervuld.
Geplaatst in de categorie: vriendschap