inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.891):

De Poort

Het is heel dichtbij
de leegte
de duisternis

De Zwarte Poort gaat krakend open
ik wacht met het zetten van mijn voet
over de drempel
alles vliegt weg en verder
en ik wacht bij de onbekende Poort
tot het ene moment

Dan zet ik plots mijn voet neer
zonder te weten wat ik doe
loop ik onder de massieve gewelven van oneindigheid
weg van hier, weg van daar
weg van dit, weg van dat
weg van het, weg van de

maar vooral...

weg van mezelf

Schrijver: Rex Alex, 18 januari 2008


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 1.177

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)